ေလာက ပါလတရားဆုိတာဟာ ေလာကႀကီး ကို မပ်က္မယြင္းရေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းတဲ့တရားေတြပါလုိ႔ အၾကမ္းဖ်င္း အလြယ္တကူနားလည္ၾကရမွာပါ။ ေလာကပါလတရား ဆုတ္ယုတ္လာတဲ့ လူ႔ေဘာင္တစ္ရပ္ ဟာ မၾကာမီ ပ်က္စီးယုိယြင္းသြားမွာ ေသခ်ာပါ တယ္။ ဒီအေၾကာင္းအရာကုိ ဗုဒၶဘုရားရွင္ အဂၤုတၱဳိရ္ပါ ဠိေတာ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ စရိယသုတ္မွာ “ရဟန္းတုိ႔.ျဖဴစင္ေသာ ဤတရားႏွစ္ပါးသည္ ေလာကကုိေစာင့္ေရွာက္ ကုန္၏။ ႏွစ္ပါး ဟူသည္ ‘ရွက္ျခင္း ဟိရီ’ ႏွင့္ ‘ေၾကာက္ ျခင္း ဩတၱပၸ’ တုိ႔ပင္တည္း” ဟု ေဟာေတာ္မူထား ပါတယ္။။
အရွက္အေၾကာက္ဆုိရာ၀ယ္ အရွက္သည္ တစ္ပုိင္း အေၾကာက္သည္ တစ္ပုိင္းဆုိၿပီး ကြဲသြားပါတယ္။ ဒါကုိ ပါဠိစာေပမွာေတာ့ ဟိရိ နဲ႔ ၾသတပၸဆုိၿပီး လာပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ပါးကုိပဲ ေလာကပါလတရား ဆုိၿပီး ျမန္မာ စကားမွာသုံးပါတယ္။ ဒီတရားႏွစ္ပါးအေၾကာင္းကုိ ဣတိ၀ုတ္၊ သုကၠဓမၼသုတ္မွာ ဒီလုိေျပာထားပါေသးတယ္။ ဟိရိ= အတၱာဒိပေတယ်= အဇၥ်တၱသမု႒ာန (ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွက္ျခင္း)၊ ၾသတၱပၸ= ေလာကာဓိပေတယ်= ဗဟိဒၶါသမု႒ာန (ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ရွက္ျခင္း)ဆုိၿပီးေျပာထားပါတယ္။ ရွင္းရွင္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွက္တာဟာ ဟိရိ၊ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ရွက္တာဟာ ၾသတၱပၸ ပါ။ ဒီေနရာမွာ အရွက္အေၾကာက္ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းတရားကလည္း ၄-ပါးဆုိၿပီးေတာ့ လာပါေသးတယ္။ အခုေတာ့ ``ကုိယ့္ကုိယ္ကုိကာကြယ္ျခင္း ဟာ အမ်ားကုိ ကာကြယ္ျခင္းမည္တယ္။ အမ်ားကုိ ကာကြယ္ျခင္းအားျဖင့္လည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ၿပီး သားျဖစ္တယ္´´ဆုိတဲ့အေၾကာင္းေလးကုိပဲ တင္ျပသြားပါမယ္။
ဘုရားေဟာထားတဲ့ ၀တၳဳေလးအေၾကာင္းပါ။ တခါက မ်က္လွည့္သမားႏွစ္ေယာက္ဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ မ်က္လွည့္ပြဲကုိ ၀ါးလုံးတုိင္ေပၚမွာ ကၽြမ္းဘားထုိးရင္း က ျပၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဆရာလုပ္တဲ့သူက သူ႔ရဲ႕အလုပ္သင္တပည့္ျဖစ္သူကုိ ဒီလုိေျပာပါတယ္။ ``ကဲ…….ငါ႔တပည့္၊ ငါ႔ ပခုံးေပၚတက္ၿပီး ၀ါးလုံးတုိင္ကုိ တက္ပါ´´ေပါ႔။ အလုပ္သင္တပည့္ကလည္း ဆရာေျပာတဲ့အတုိင္း တုိင္ေပၚကုိ တက္သြားတဲ့အခါ ဆရာလုပ္သူက ``အခု မင္းငါ႔ကုိ ကာကြယ္ရင္ မင္းကုိယ္မင္းလည္း ကာကြယ္ၿပီးသားျဖစ္ လိမ့္မယ္´´ လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီလုိ တစ္ဦးကုိ တစ္ဦး ေစာင့္ေရွာက္ကာကြယ္ ၾကရင္ငါတုိ႔ဟာ ငါတုိ႔အလုပ္ကုိ ေဘးမ သီရန္မခဘဲ ေကာင္းေကာင္း က ျပႏုိင္မယ္။ ငါတုိ႔လည္း ေကာင္းေကာင္း အက်ဳိးခံစားရမယ္။ မင္း လည္း ေအာက္ကုိ ေဘးမသီရန္မခဘဲ လုံလုံၿခဳံၿခံဳ စိတ္ခ်လက္ခ် ျပန္ဆင္းႏုိင္လိမ့္မယ္´´ ဆုိၿပီး ေျပာပါ တယ္။ အဲဒီလုိဆရာကေျပာေတာ့ တပည့္ျဖစ္တဲ့သူက ``မဟုတ္ေသးဘူး ဆရာ၊ ဆရာက ဆရာ့ကုိယ္ဆရာသာ ကာကြယ္ပါ။ က်ေနာ္က က်ေနာ့ဘာသာက်ေနာ္ကာကြယ္မယ္ေပါ႔။ ဒီလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကုိယ္စီကာကြယ္ေစာက္ေရွာက္မွသာ ကုိယ့္မွာ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရမယ္။ ပြဲကုိ လည္း ေကာင္းေကာင္း က ျပႏုိင္မယ္´´လုိ႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဘုရားရွင္ကေတာ့ အဲဒါနည္းလမ္းမွန္တယ္ ဆုိၿပီး မိန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ ၿပီးမွ ဘုရားရွင္က ဆက္ၿပီး ေဟာပုံမွာ အလုပ္သင္တပည့္ေျပာသလုိ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိကာကြယ္ ဆုိတာလုိပဲ ကုိယ့္ရဲ႕သမာဓိ အေျခခံကုိ ရေအာင္ က်င့္ရမယ္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္ သူတပါးကုိလည္း ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရာ ေရာက္ေၾကာင္းကုိ ေဟာေတာ္မူပါတယ္။ စိတ္ပုိင္းဆုိင္ရာ အေနန႔ဲကေတာ့ ဘုရားရွင္က သံယုတၱနိကာယ္မွာေဟာထားပါတယ္။ ဒီမွာ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာကုိပဲ ဦးတည္လုိက္ပါမယ္။ ယေန႔ေခတ္ လူမႈေရးတာ၀န္ဆုိတဲ့စကားကုိ အထူး အေလးေပး ေျပာၾကားၾကရာမွာ လူေတြအေနနဲ႔ ကုိယ္ေျပာလုိရင္း အခ်က္ကုိ ေလးနက္ေစဖုိ႔စာ ကုိးစာကား ထုတ္ေျပာၾကတဲ့အခါ ဒုတိယအေၾကာင္းျဖစ္တဲ့ ``သူမ်ားကုိ ကာကြယ္မွ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ရာ ေရာက္တယ္´´ဆုိတဲ့ စကားကုိသာ အကုိးအကားထုတ္တတ္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိတစ္ဖက္ သတ္ကုိးကားတာဟာ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္ကုိ အဓိပၸာယ္တလြဲေကာက္ယူေစႏုိင္ပါတယ္။ အခုအထက္ က ေျပာခဲ့တဲ့ ၀တၳဳမွာ ဘုရားရွင္က အလုပ္သင္တပည့္ေျပာတာက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိသာ ကာကြယ္ပါ။ သူတပါး ကုိ ေဘးရန္က ကာကြယ္ခ်င္ရင္ ကုိယ့္ေျခလွမ္းကုိသာ ကုိယ္က ဂရုစိုက္သင့္ပါတယ္။ ဒီစကားမွာ ကုိယ့္ကုိ္ကုိ ကာကြယ္ပါဆုိတာ တစ္ကုိယ္ေကာင္းဆန္တဲ့သေဘာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေကာင္းေအာင္ ကုိယ္က်င့္တရားအရ၊ ဘာသာေရးအရ ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ရမယ္ဆုိတဲ့ သေဘာကုိေျပာတာပါ။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္မွ သူတပါးကုိ ကာကြယ္ရာေရာက္တယ္ဆုိတဲ့ စကားရဲ႕မွန္ကန္မႈဟာ ရုိးရုိးရွင္းရွင္းပါပဲ။ လက္ေတြ႔က်တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ရုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာသေဘာအရ ေျပာရရင္ ဒီသေဘာဟာ သိပ္ကုိမွန္ကန္ေၾကာင္းေပၚလြင္ထင္ရွားပါတယ္။ ဥပမာ ကုိယ့္က်န္းမာေရးကုိ ကုိယ္က ဂရုစုိက္လုိက္ေတာ့ ကုိယ္နဲ႔နီးစပ္သူေတြအတြက္ေရာ၊ ေဘးပတ္၀န္းက်င္က လူေတြအတြက္ပါ အထူးသျဖင့္ကူးစက္တတ္ တဲ့ ေရာဂါမ်ဳိး ကိစၥမွာ ပုိၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ဖုိ႔လုိအပ္ေၾကာင္းထင္ရွားပါတယ္။ ကုိယ္လုပ္သမွ် ကုိင္သမွ်ကုိ ဂရုစိုက္ၿပီး ေနရင္ သူမ်ားကုိပါ ကာကြယ္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ သူမ်ားကုိပါ ေရာဂါ အႏၱရာယ္ မက်ေအာင္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ရာ ေရာက္ပါတယ္။
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ မေစာင့္ေရွာက္ပဲ သတိလက္လြတ္ ေပါ႔ေပါ႔ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေနလုိက္ရင္ တျခားလူေတြ ကုိပါ ေရာဂါကူးစက္ၿပီး အႏၱရာယ္က်ေရာက္ႏုိင္ပါတယ္။ ေနာက္ဥပမာအေနနဲ႔ ကားဒရုိင္ဘာတစ္ေယာက္ပဲ ဆုိပါေတာ့ သူလည္း ကားေမာင္းတဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိကာကြယ္ၿပီး ေသာက္စားျခင္းမရွိဘဲဂရု စိုက္ေမာင္းျခင္းအားျဖင့္ သူတပါးကုိ ေဘးရန္က်ေရာက္ျခင္းမွ ကာကြယ္ႏုိင္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ ပြားႏုိင္တဲ့ ကိစၥမ်ဳိးမွာ ကုိယ္ကသာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ ကာကြယ္ႏုိင္ရင္ ဒီနည္းနဲ႔ေရာ တျခားနည္းေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ပါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ရင္း သူတပါးကုိလည္း ကာကြယ္ႏုိင္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတရား မွန္ကန္ေၾကာင္းကုိ ကုိယ့္က်င့္တရားအဆင့္မွာလည္း က်ေနာ္တုိ႔ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ့္ရဲ႕ ကုိယ္က်င့္သီလကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအားျဖင့္ သူတပါးကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္း အတြက္ေရာ လူ႔ေဘာင္တစ္ခုလုံးအတြက္ပါ မိမိရဲ႕ အထိန္းအကြပ္မရွိတဲ့ တစ္ကုိယ္ေကာင္းစိတ္၊ ရာဂ တက္မက္မႈေတြကုိ ဆန္႔က်င္ဘက္ လုပ္မွသာ အမ်ားကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ မေကာင္းမႈ အားလုံးရဲ႕ ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္ တဲ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ တရားေတြကုိ ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ အတားအဆီးမရွိ ျဖစ္တည္ခြင့္ ျပဳထားရင္ေတာ့ ဒီတရားေတြက အေျခခံေပါက္ဖြားလာတဲ့ မေကာင္းတဲ့ အကုသုိလ္ကံေတြဟာ ေတာထဲက ႏြယ္ရုိင္းေတြလုိ သစ္ေကာင္း၀ါးေကာင္းေတြကုိ အသက္ရွဴက်ပ္လာေအာင္ လုပ္ၿပီးသတ္ပစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက ဒီကိေလသာ ဒုစရုိက္ အေျခခံတရား သုံးပါးကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ၾကရင္ ဘ၀တူလူသားေတြအားလုံးဟာလည္း ကုိယ့္ရဲ႕အတားအဆီးမရွိ ပုိင္ဆုိင္လုိမႈ၊ အာဏာ တန္ခုိးႀကီးလုိမႈ၊ အထိန္းအကြပ္မဲ႔ေနတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ တဏွာ၊ ေလာဘ၊ ဣႆာ၊ မစၧရိယစိတ္ေတြရဲ႕ အႏၱရာယ္က ကင္းေ၀းၿပီး လုံၿခဳံစိတ္ခ်မႈကုိ ရၾကမွာပါ။ ဒါမွသာ သူတုိ႔ဟာ အေႏွာက္အယွက္ကင္းမယ္။ အဖ်က္အဆီးကင္းစြာ၊ အသတ္အျဖတ္ကင္းစြား၊ မုန္းတီးမႈနဲ႔ ရန္ၿငိဳးထားမႈက ကင္းစြာ၊ ပဋိပကၡျဖစ္မႈေတြက ကင္းစြာ ေနႏုိင္ၾကမွာပါ။
သူတပါးတုိ႔အေပၚသက္ေရာက္ေသာ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေလာဘနဲ႔ ေဒါသအက်ဳိးဆက္ေတြဟာ က်ေနာ္ တုိ႔ရဲ႕ ေလာဘႏွင့္ေဒါသသားေကာင္ျဖစ္ရသူအေပၚတြင္ အကန္႔အသတ္မရွိေတာ့ပါ။ ေလာဘနဲ႔ေဒါသသည္ ကူးစက္တတ္တဲ့သေဘာရွိပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့အက်ဳိးကုိ တုိးပြားမ်ားျပားေအာင္လုပ္တတ္ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ စိတ္မွာ လုိခ်င္တက္မက္မႈ၊ လက္ေရာက္ရလုိမႈမွတပါး အျခားကိစၥကုိ မစဥ္းစားဘဲ ရဖုိ႔၊ ပုိင္ဆုိင္ဖုိ႔ ဆုပ္ကုိင္မိဖုိ႔ တြယ္တာစြဲလမ္းဖုိ႔ေလာက္ကုိသာ အေရးထားစဥ္းစားေနပါရင္ အဲဒိပုိင္ဆုိင္တဲ့ စိတ္ဆႏၵဟာ သူတပါး ပုိင္ဆုိင္မႈကုိပါ ရလုိ ပုိင္ဆုိင္လုိတဲ့ ဣႆာစိတ္ဓာတ္မ်ဳိး အား ေကာင္းစြာျဖစ္ လာႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ ယုတ္မာညစ္ႏြမ္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ ကုိယ့္ပတ္၀န္းက်င္ျဖစ္ တဲ့ ေနာင္လာေနာင္သား ကေလးသူငယ္မ်ား၊ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္မ်ားရဲ႕ အျမင္မွာ နမူနာယူစရာ၊ အတုယူစရာ အက်င့္သီလ စံႏႈန္းမ်ားအျဖစ္သုိ႔ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ အျပဳအမူကုိ အျခားလူမ်ားကပါ ႏွစ္သက္သေဘာက်ၿပီး လုိက္လုပ္ခ်င္လာေအာင္ အတုျမင္အတတ္သင္သေဘာမ်ဳိး လုပ္လာေအာင္ စိတ္ဓာတ္ႏႈိးေဆာ္ေပးသလုိ ျဖစ္ၿပီး အဲဒီလူမ်ားက က်ေနာ္တုိ႔ထက္ပင္ သာေအာင္ၿပိဳင္ ဆုိင္ျပဳလုပ္ခ်င္စိတ္မ်ားျဖစ္လာေစႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ကသာ ေလာဘ ရမၼက္ႀကီးသူ၊ ကာမဂုဏ္လုိက္ စားၾကဴးသူမ်ားျဖစ္ၾကလွ်င္ တျခားသူမ်ားကုိ အလုိရမၼက္ႀကီးသူမ်ား ျဖစ္လာေအာင္ အလင္းတုိင္မီးညွိ ထြန္းေပးသလုိ ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕အမုန္းဟာ တျခားလူမ်ားကုိလည္း မုန္းတတ္လာေအာင္ ရန္ၿငိဳးထားတတ္လာေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္ ေပးႏုိင္ပါတယ္။ ကုိယ္က သူမ်ားကုိလည္း မုန္းတီးစိတ္ ၀င္ေအာင္ ရန္ၿငိဳးထားလာေအာင္ ကူညီ အားေပးသလုိျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုလုိအေျခအေနမ်ဳိးေလး မွာရွိေနတုန္း က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးဟာလည္း ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ျခင္းအားျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ဂရုစိုက္သင့္ေနပါၿပီ။ တခ်ဳိ႕ ေျပာၾကပါတယ္ ``ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ဂရုစိုက္ေနရင္ ေလာကႀကီးက က်ဥ္းက်ဥ္းေလးျဖစ္သြားမွာေပါ႔´´တဲ့ ဒါကုိ ေျပာင္းျပန္ေလးျပန္ေတြးၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ ``ေလာကႀကီးက က်ဥ္းက်ဥ္းေလးျဖစ္သြားမွလည္း ပတ္၀န္းက်င္က မင္းကုိ ျပန္ဂရုစုိက္ႏုိင္မယ္´´ဆုိတာေလးကုိပါ။
ဒါ႔ေၾကာင့္ ယခုကစၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ရွက္ျခင္းအားျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိလည္း ရွက္ၿပီးသားေလးျဖစ္ သြားေအာင္ အထက္မွာေျပာခဲ့သလုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ကာကြယ္ျခင္းျဖင့္ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ကာကြယ္တဲ့ေနနဲ႔ ေလာဘ၊ ေဒါသ တရားေတြ၊ ျငဴစူျခင္း၊ သူတစ္ပါး တိုးတက္, ႀကီးပြါး, ျပည့္စုံေနသည္ကို-မနာလို-မၾကားလို-မၾကည့္လို-မျမင္လို-ျခင္း သေဘာ႐ွိတဲ့ ဣႆာ ေစတသိက္ တရား။ ေနာက္ၿပီး မိမိအားသာလွ်င္ အံ့ဩဖြယ္ျဖစ္ေစလို၍ သူတပါးအား မျဖစ္ေစလိုမႈ၊ ႏွေျမာေစးႏွဲမႈ၊ ဝန္တိုမႈသေဘာ႐ွိတဲ့ မစၧရိယ။ လူကုိလူလုိမထင္ျခင္တဲ့ သေဘာ႐ွိတဲ့ မာန တရားေတြကုိယ့္ရဲ႕သႏၱာန္မွာျဖစ္ေပၚလာၿပီဆုိရင္ အဲဒါေတြကုိျဖစ္ခြင့္မေပးေတာ့ဘဲ ကာကြယ္ရင္း ပတ္၀န္က်င္းကုိ အလွဆင္ႏုိင္ၾကပါေစလုိ႔…..။
1 comments:
ညီေလး စာေတြ ေကာင္းပါတယ္ ဆက္ေရးပါ အမ်ားအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးျပဳမည့္စာမ်ိဳးေတြ မ်ားမ်ားေရးပါ
Post a Comment